Dubrovnik
Dubrovnik, de parel van de Adriatische zee, mooie oude stad in het zuiden met zijn eeuwenoude stadsmuren en deze staan op de Unesco werelderfgoedlijst. Ook fans van Games of Thrones komen aan hun trekken in deze stad. We wilden hier zeker naar toe, omdat we denk ik toch niet meer zo ver komen als dit jaar. Vanaf Trogir een dikke 3,5 uur gereden(278 km) We zijn bij Split de snelweg opgegaan. Ook deze rit was prachtig en het was vrij rustig op de weg.
Na een flinke tocht rij je weer tot Dubrovnik langs de kust. Het eiland Pelješac zie je aan de rechterkant liggen. Bij Neum ga je de grens naar Bosnië. Zorg dat je groene kaart van de auto bij je hebt en je id natuurlijk. Je bent er ook weer snel in Kroatië.
Ook zie je het plaatsje Ston met de "Europese chinese muren" goed liggen(beter zicht op de terugweg.)
Vanuit de kustweg volgen we de Zagebacka Ulica, todat we rechts een P zien staan. Vanaf de parkeerplaats is het ongeveer 10 minuten lopen naar de oude stad. We liepen via een lange trap naar beneden todat we bij de Pile gate (ingang oude stad) kwamen.
Onofrio fontein
Als je de poort doorloopt zie je voor je Onofrio fontein liggen. Dit werd gebouwd in de 15e eeuw ter herdenking van de bouw van de stedelijke watervoorziening in 1438 en de komst van bronwater uit de Dubrovnikrivier op 12 km afstand.
Als je in de oude stad bent, raad ik je zeker aan om de stadsmuren te wandelen. Vanaf de muren rondom de stad heb je een prachtig zicht over het historisch centrum en de Adriatische zee. Veel gebouwen stammen uit de 14e en 15e eeuw toen Dubrovnik nog Ragusa heette en een bloeiende handelsreplubiek was. Kaarten voor de stadmuur kosten 200 kuna p.p.( 29 euro) maar het is dubbel en dwars waard en je kunt het fort Lovrijenac er ook mee bezoeken.De tickets koop je bij het ticketcenter rechts om de hoek als je de Pile gate door gelopen bent. De ingang van de stadmuren is tegenover de Onofrio fontein, dus links na de Pile gate. Sta je boven op de muren dan zie je als eerste Stradun, de promenade die dwars door de oude stad loopt. Dit jaar vanwege corona is het helaas veel rustiger, maar heeft ook wel een voordeel voor de foto's.
Fransicaner klooster en kerk
Links van de Onofrio fontein ligt het Fransicaner klooster en kerk. Hier ligt binnen de oudste apotheek van Europa. Het vroegere klooster werd in de 13e eeuw buiten de muren gebouwd. Een nieuw klooster binnen de muren en dicht bij de Pile gate werd geboued in 1317, maar de bouw duurde eeuwen. de kerk werd verwoest door een aardbeving in 1667. Het klooster bevat 2 kloosters
De eerste stadmuren werden al in de 9e eeuw gebouwd. Halverwege de 14e eeuw kwamen de forten erbij. Uiteindelijk onstond er een 2 km lange muur rond de oude stad. De muren zijn niet alleen hoog ( op enkele plekken zelfs 25 meter) maar ze zijn ook erg dik. Aan de landzijde wel meter en aan de zeekant 1,5 tot 3 meter. Als eerste wandel je langs de Bokar tower.Deze toren ligt tegenover fort Lovrijenac( st. lawrence fort, ook wel Dubrovnik's Gibraltar genoemd). Ook zie je het eiland Lokrum goed liggen.
Het is echt zo mooi, ik weet gewoon niet waar ik moet kijken, zo fotogeniek is deze stad. Ik ben dan ook gewapend met spiegelreflexcamera en gsm. in mijn achterban heb ik dan nog mijn vriendin ook dubbel gewapend en de 2 mannen beide met hun gsm. De keuze is reuze uit al die vele foto's.
We lopen in de bloedhete zon en weinig wind( nee, ook niet aan de zee kant) richting Fort St. Ivana, deze dienden om de poorten van de haven te beschermen. Daarna passeer je Rector's place, Fort revelin en het Dominicanenklooster. Dit klooster herbergt een waardevolle collectie van sieraden. 15e eeuws schilderijen en historische voorwerpen. Het is een van de grootste Gotische gebouwen aan de oostkust van de Adriatische zee.
Waar je ook loopt, het uitzicht op de oranje daken en de zee blijft mooi. Als je bijna rond bent kom je bij Fort Minčeta, een 14e eeuwse vesting, het hoogste punt in het verdedigingssysteem van Dubrovnik. Het is een groot rond fort bekroond met een grote Gotische kroon. Het fort is oorspronkelijk gebouwd in 1319. Klim in deze toren ook omhoog, voor weer een fenomenaal uitzicht over Dubrovnik.
Na het bezoek aan Fort Minčeta, loop je weer richting, waar de wandeling begonnen is. En gaan we de trap weer af naar beneden.En dan sta je aan het begin van Stradun, de hoofdstraat.
We wandelen over de Stradun, wat ook vrij rustig is, links en rechts zie je smalle straatjes, die te zien waren vanaf de stadsmuren. Er zijn winkeltjes, restaurants en terrassen. Op het einde van Stradun zie je aan de rechterkant St. Blaise kerk, rechtdoor de poort waar je bij de haven uitkomt.
We wandelen in de schaduw! terug naar Pile gate, we hebben erg dorst en vinden een terras met een mooi uitzicht op fort Lovrijenac. Dubravka ligt aan de linkerkant voorbij de poort
Nadat we de dorst gelest hebben en een plaspauze hebben gehad, lopen we richting fort Lovrijenac, dat zit bij de prijs van de stadsmuren inbegrepen. Ook dit is gebruikt in de serie GOT.
Fort Lovrijenac
Ook wel St. lawrence fortress of Dubrovnik's Gibraltar genoemd. Fort Lovrijenac is gebouwd op een 37 meter hoge steile rots met uitzicht op de zee en is een van de meest indrukwekkende locaties in Dubrovnik. Dit vrijstaande fort was van groot belang voor de verdediging van het westelijke deel van Dubrovnik, zowel tegen aanvallen vanaf land als vanaf zee. Chronologen dateren het fort op 1018 of 1038. De eerste gegevens over het bestaan van de forten dateren echter uit 1301 toen de raad over de commandant van het fort stemde. Lovrijenac is driehoekig van opzet en volgt de omtrek van de rots waarop het werd gebouwd, Lovrijenac kijkt uit op de westelijke buitenwijken met zijn smalste, hoogste deel, en de langste muur is open naar de toren Bokar en de westelijke muur, en beschermt zo de kleine, maar ook de oudste haven van de stad - Kolorina. Het is zeker de moeite waard om dit fort te beklimmen, ook van hier uit heb je prachtig uitzichten op de oude stad.
Je moet wel een flink wat trappen lopen, maar het loont zeker. In de rots zelf zijn ook een aantal trappetjes en deuren. Als je de grote trap naar boven(ingang en entree)gaat, dan zie je uitzicht wat ik al meerdere malen op internet voorbij zag komen, nu stond ik daar ook, en het was echt prachtig, en zo blauwe zee.
Eenmaal binnengekomen waan je je meteen weer ergens in de middeleeuwen, ik hou hier wel van, bogen, poorten, ramen, trapjes, verhogingen, vind het altijd indrukwekkend hoe ze dit vroeger zo mooi gebouwd hebben.
En het uitzicht is op verschillende verdiepingen fenomenaal.
Terwijl we buiten op een open stuk staan, was mijn vriendin bezig met foto's maken. Opeens was ze haar mobiel kwijt, in haar tas gekeken, in haar zak van rokje, ze had de mobiel op de bovenkant van de muur ff gelgd, maar die loopt wat schuin af en is dus naar beneden gegleden!!!Een ramp natuurlijk, en ik zag hem een aantal meters beneden liggen langs de cactussen. Wat nu?? Via de man van de entree dit aangegeven, hij regelde iemand die ook bij het fort hoorde, deze aardige man kwam ons helpen, een verdieping lager, met een ladder en touw heeft de beste man de mobiel kunnen pakken. Mijn vriendin helemaal happ, wilde bijna de man omhelzen(ja corona..) en heeft de man flink wat kunas gegeven(kan hij die avond lekker uit eten met zijn vrouw. Mijn vriendin heeft wel een paar x geroepen, dat hij haar redddende engel was. Eind goed, al goed.